opryszczka mini

Opryszczka narządów płciowych

Opryszczka narządów płciowych jest obecnie najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Wywoływana jest głównie przez typ 2 wirusa opryszczki. Choroba ta stanowi coraz większy problem społeczny, a niektórzy określają ją nawet mianem epidemii. W wielu populacjach obserwuje się znaczny wzrost częstości zakażeń wśród osób młodych. Ogólnie w Polsce przeciwciała przeciw HSV-2 stwierdza się u ok. 9% populacji, a w Stanach Zjednoczonych u jednej czwartej społeczeństwa. Wiele przypadków opryszczki narządów płciowych pozostaje niezdiagnozowanych ze względu na bezobjawowy przebieg choroby. Chorzy nie są świadomi nosicielstwa, ale jednocześnie mogą zarażać innych.

Przeciwciała przeciwko HSV-2 częściej stwierdza się u kobiet niż u mężczyzn. Ogólne ryzyko zakażenia u kobiet jest również wyższe niż u mężczyzn z powodu większej powierzchni błon śluzowych. Dla przykładu: ryzyko zakażenia kobiety mającej zakażonego partnera jest zdecydowanie większe (15–30%) niż zakażenie mężczyzny mającego zakażoną partnerkę (5%). Zwiększone ryzyko zachorowania obserwuje się również u osób prowadzących bogate życie seksualne, posiadających większą liczbę partnerów seksualnych w ciągu całego życia oraz chorujących równolegle na inne choroby przenoszone drogą płciową. Okazuje się, że bakterie Lactobacillus mają działanie ochronne w stosunku do zakażenia wirusem opryszczki. Bytują one w zdrowej pochwie wytwarzając kwas mlekowy i nadtlenek wodoru, które hamują rozwój innych chorobotwórczych organizmów. Ryzyko zakażenia HSV-2 wzrasta natomiast u kobiet palących, bowiem nikotyna sprzyja niszczeniu nabłonka macicy i pochwy, co zwiększa ogólną podatność na zakażenia.

Zakażenie pierwotne ma zwykle ciężki przebieg. Równie często wywoływane jest przez typ 1 jak i typ 2 wirusa opryszczki. Zakażenie zwykle następuje drogą płciową od nosicieli. Okazuje się, że 70% pierwotnych zakażeń wirusem opryszczki nabywana jest od osób bez klinicznych objawów choroby. Osoby takie podejmują współżycie i nieświadomie narażają innych na zakażenie. Ryzyko zarażenia jest znacznie większe od osób w pierwszym roku po przebyciu zakażenia pierwotnego oraz tych, u których występują częste zakażenia nawrotowe.

Okres wylęgania choroby trwa od 1 do 20 dni (średnio 3-7 dni).Choroba przebiega ciężej u kobiet niż u mężczyzn. U około 70% kobiet chorobie towarzyszą objawy ogólne w postaci bólów głowy, mięśni i gorączki. Następnie pojawiają się pęcherzyki na wargach sromowych, kroczu, rzadziej na wewnętrznej powierzchni ud, w pochwie i na szyjce macicy. U mężczyzn objawy ogólne występują tylko w nieco ponad 30% przypadków. Zmiany pęcherzykowe zlokalizowane są u nich na prąciu (na żołędzi i wewnętrznej blaszce napletka), rzadziej na mosznie, sporadycznie na wewnętrznej powierzchni ud. Chorobie towarzyszyć może zapalenie prostaty. Pęcherzyki pojawiają się w kilku rzutach co 1-4 dni. Stadium pęcherzyka utrzymuje się na błonach śluzowych krócej niż na skórze. Następnie pęcherzyk pęka tworząc nadżerkę, która pokrywa się strupem. Zmiany skórne u mężczyzn ustępują szybciej – średnio po 16 dniach, a u kobiet po ok. 20 dniach. Nadżerki goją się bez pozostawienia blizn.

Po stosunku analnym z osobą wydzielającą wirusa może rozwinąć się opryszczkowe zapalenie odbytnicy. Ponadto zależnie od lokalizacji wykwitów mogą pojawiać się również inne objawy miejscowe, takie jak ból i wydzielina śluzowa z cewki moczowej oraz wydzielina z pochwy. Często występują zaburzenia oddawania moczu i zastój moczu, które utrzymują się nawet do 2-3 tygodni. Dochodzi do obustronnego powiększenia węzłów chłonnych pachwinowych, które stają się twarde i bolesne. Wirus wydalany jest przez okres dwóch tygodni. Pierwotnej opryszczce narządów płciowych często towarzyszy ostre zapalenie gardła.

Zakażenie pierwotne rzadko przebiega bezobjawowo. Niekiedy objawy są łagodne i nie są łączone z wirusem opryszczki. Chorobę trudno też rozpoznać, jeśli zmiany opryszczkowe występują w miejscach niedostępnych w standardowym badaniu.

Zakażenie nawrotowe narządów płciowych wywoływane jest głównie przez typ 2 wirusa opryszczki (HSV-2). Pojawiają się miejscowe objawy zwiastunowe w postaci bólu, pieczenia i zwędzenia. Zwykle trwają od 2 godzin do 2 dni, jednak często nie występują w ogóle. Wykwity pęcherzykowe u kobiet występują na wargach sromowych większych i mniejszych oraz kroczu – mogą być bardzo bolesne. U mężczyzn zlokalizowane są na prąciu i często są niebolesne. Wirus wydalany jest przez ok. 5 dni i w tym czasie może dochodzić do zakażenia osób zdrowych.

Rodzaje opryszczki: Opryszczka błony śluzowej jamy ustnej i gardła | Opryszczka narządów płciowych | Opryszczka narządów płciowych podczas ciąży | Opryszczka narządu wzroku | Opryszczka skóry

Zobacz również

  • Stosowanie i przeciwwskazania używania Clotrimazolum - Lek Clotrimazolum świetnie nadaje się do stosowania miejscowego w przypadku wystąpienia takich schorzeń, jak: - zakażenia grzybiczne skóry i błon śluzowych zewnętrznych narządów płciowych [...]
  • Clotrimazolum w leczeniu grzybicy pochwy - Grzybica (kandydoza) pochwy to przewlekła choroba weneryczna, którą wywołują drożdżaki z grupy Candida albicans. [...]
  • Clotrimazolum w leczeniu grzybicy pachwin - Do charakterystycznych objawów grzybicy pachwin zaliczyć można takie objawy, jak zmiany skórne z widocznymi grudkami i pęcherzykami, świąd i pieczenie w okolicach pachwin i przylegających obszarów ud [...]